ترکولوژی

دو روزه که تمرکز فکری برای نوشتن ندارم. سر و کله زدن با دو تا ترک زبون نفهم تمام انرژی آدم رو میگیره (با انرژی هسته ای احمدی نژاد اشتباه نگیرید. تو ایران معنی کلمه انرژی با بقیه دنیا فرق میکنه و غلط انداز شده). آرزو به دلم موند که یه کاری رو به این دوتا بگم و بدون اینکه نیاز به حضور من باشه، انجام بدن. مثلا من به عنوان مسئول دفتر اینجا انتخاب شدم اما تمام کارها رو خودم انجام میدم از خریدکردن گرفته تا رفتن دنبال کل کارای اداری. عصر یکیشون رو فرستاده بودم بره ماکارونی بگیره بهش میگم تک ماکارون بگیر با سس آماده ماکارونی فقط اشتباه کردم آدرس سوپری بهش ندادم. رفته بعد از کلی وقت کشی اومده با یه بسته ورمیشل و کنسرو گوشت چرخ کرده ( میدونم باور نمیکنید ولی به کیر پیغمبر واقعیت داره ) میگم اینا چیه گرفتی؟ میگه ماکارونی و گوشته دیگه!! گفتم تو رو بسته رو نخوندی که نوشته ورمیشل؟ با قیافه حق به جانب میگه که مگه تو ولات شما ماکارونی به مارک ورمیشل نیست !!!!!! یه خورده نگاش کردم دیدم واقعا داره جدی میگه، گفتم نه ما تو ولاتمون از این چیزا نداریم. طبق معمول دوباره امشب هم تخم مرغ میخوریم. اون یکیشون رو صبح فرستاده بودم بره از دفتر بیمه، بیمه نامه ای رو که صادر کرده بود بگیره، تا حالا نیومده. اشکال نداره راه اذیت کردنشون دستم اومده. مثلا کافیه چای رو ممنوع کنم (حق بیرون رفتن رو هم تا پایان تحریم ندارند وگرنه از حقوق خبری نیست)، میمیرن و به شکر خوردن میافتن.
از یه طرف نه دلم میاد اخراجشون کنم، دیگه سوژه برای نوشتن ندارم! و از یه طرف بابت هیچ دارن حقوق میگیرن. دفتر تهرانمون هم هی فشار میاره که این دوتا رو اخراج کن. چند وقت پیش اون که مثلا عاقلتره رو فرستادم تا یه پاکت و یه جارو برقی رو به تهران بفرسته، رفت و داد دست اتوبوس. فرداش از تهران زنگ زدن و سراغ پاکت رو گرفتن! بهش میگم :
= پاکت رو مگر نفرستادی؟
- چرا. با چسب نواری چسبوندمش به کارتن جارو برقی.
= چرا چسبوندیش؟ جدا میفرستادیش.
- اخه باید پول اونو جدا میدادیم.
= خوب میدادی
- خواستم هزینه ها کمتر بشه
حالا پول جدا بارنامه کردن هزار تومن بیشتر نبود ولی این الاغ به خاطر هزار تومن پاکتی رو که اسناد مالی و صورتحساب هفتاد و شش میلیون تومانی رو گم کرد. آخرش با کلی چک و چونه وتونستیم فقط چهل میلیونش رو زنده کنیم. یعنی سی وشش میلیون ضرر.
شما بودید چکار میکردید ؟